Dom jak marzenie

Ten moment kiedy naprawdę czujesz, że oddech to życie. Aż masz ochotę wracać do domu piechotą by móc oddychać pełną piersią. Teraz Ty  jesteś jedną z tych osób, która na ulicy śmieje się sama do siebie.  Biegniesz, chociaż nic Cię nie goni. Wydaje Ci się, że tak przyśpieszysz czas. Przecież to już tak blisko, bliżej niż kiedykolwiek! Prawie wpadasz pod autobus. 9-ciu na 10-ciu kierowców wyzwałoby Cię od głupich cip, ale dziś trafiasz na tego 10, który spod wąsów posyła Ci sumiasty uśmiech i też cieszy się że żyjesz. Myślisz sobie: listopad nigdy nie był taki piękny jak w tym roku! I kałuże takie piękne i piękni żule na ławeczce. I te wszystkie odcienie szarości takie kolorowe! Patrzysz na całe miasto z czułością, bo wiesz, że to początek pożegnania. Zapalasz papierosa choć rzadko palisz, ale przecież w taki dzień jak ten nic Cię nie zabije. I chcesz dzwonić do wszystkich po kolei, bo jak się nie podzielisz to pękniesz z nadmiaru szczęścia. Ale nie dzwonisz do nikogo. Przecież tylko jeden człowiek może poczuć to co Ty. Ten który od dawna dzielił z Tobą to marzenie i dbał o nie kiedy Ty wątpiłaś. Więc biegniesz do niego i z największym uśmiechem, bez najmniejszego słowa, wyciągasz z torby papiery na to, że Wasz sen właśnie się ziszcza. Kupiliśmy dom na wsi.