Poczytaj mi.

Jednym z największych problemów jaki mieliśmy przy licznych przeprowadzkach była ilość książek, które razem i osobno gromadziliśmy przez lata.  Siłą rzeczy z częścią trzeba było się pożegnać, ale na ich miejsce ( którego i tak już nie było ) zaraz pojawiały się nowe. Oprócz wiedzy, refleksji czy rozrywki jaką dostarczają, książki, tak jak muzyka, mają dla mnie wartość sentymentalną.  Jak tu więc pożegnać się z książką, którą wielbiłam ja – zbuntowana nastolatka,  z tą , którą czytałam po rozstaniu z pierwszą miłością albo która umilała mi czas w dwutysięczympierwszym w kawiarni pod niebem Paryża? Pamiętam zapach książek w domu moich dziadków i marzyłam, że jak już „będę duża” oddam się ich lekturze. Książki były nawet pretekstem żeby umówić się z Arturem. Kiedy go poznałam to nie mogłam spać po nocach jeśli czym prędzej nie przeczytam „Walden, czyli życie w lesie” ! 😉 Później już bezwstydnie czytaliśmy sobie na głos w łóżku o gorącej Havanie, o życiu Kinskiego, o kobietach Bukowskiego i wiele innych. Zresztą zawsze mówiłam, że sam Artur jest uosobieniem moich ulubionych książkowych bohaterów, albo raczej antybohaterów, jakby powiedzieli inni. Nawet Zohan okazał się bibliofilem. Pożerała każda książkę, którą nieopatrznie zostawiliśmy w jej zasięgu. Wśród naszych znajomych też panuje powszechna miłość do literatury, o książkach sobie opowiadamy, dajemy w prezencie, polecamy, albo wręcz przeciwnie. Ale okazuje się, że z książkami jest tak jak z PIS’em, gdy rozmawia się w towarzystwie to niby nikt na nich nie głosował, a są u władzy, książki niby czyta każdy, a okazuje się, że statystycznie czytamy nie więcej niż 1,5 książki rocznie.

Nie była to jednak kwestia, którą jakoś specjalnie brałam sobie do serca dopóki koleżanka nie udowodniła mi, że statystyczny Polak naprawdę istnieje. Jako że poszukuje z rodzinką mieszkania do kupienia, przegląda masę ogłoszeń, a co ciekawsze lokale ogląda osobiście. I przy okazji tych poszukiwań stwierdziła ze smutkiem : „nie trafiłam na ani jeden regał z książkami… Setki salonów, sypialni, pokoików dziecięcych i ani jednej choćby nadgryzionej przez mole książki. Statut rodziny, cena chaty, wymiar estetyczny wnętrz nie ma tu żadnego znaczenia. Jestem przerażona. Serio.” Chciałabym myśleć, że to dlatego iż ludzie lubią e-booki, albo siedzą w czytelni. Jednak według badań międzynarodowych organizacji PISA i OECD ( czy ja przytaczam badania naukowe? boszeee, zamieniam się w Artura! ) 40% Polaków nie rozumie co czyta, a następne 30% rozumie tylko w niewielkim stopniu. A więc jednak lubio obrazki na kwejku i siedzo na fejsie…

Zaraz pewnie znajdzie się jakiś obrońca uciśnionych i powie: „bo książki są drogie”, „bo statystycznego Polaka nie stać”. Jeśli koniecznie chcemy iść tym tokiem myślenia, to w Polsce wszystko jest drogie, a jednak na telewizory i smartfony nas stać. Na alkohol, mooorze alkoholu, tym bardziej. Idąc jeszcze dalej, tylko w przeciwną stronę, to uważam za bezczelność mędzić , że dwadzieścia parę pln’ów to dużo za poświęcony czas i niewyobrażalną pracę umysłową jaką trzeba wykonać by tą cholerną książkę ktoś w ogóle mógł wziąć w ręce! Drugim koronnym argumentem obok braku kasy, jest brak czasu. Wiadomka, to trzeba zostać w robocie po godzinach, iść na zakupy, zrobić obiad , a tymczasem dobry serial trwa max. 50 minut ( i np. buraki można już obierać w trakcie ). Ano można, buraki przecie się same nie zrobią.

Powodów czy usprawiedliwień dla których nie czytamy można pewnie znaleźć więcej, ale ponieważ chcieć to móc dlatego nie czytamy bo po prostu nie chcemy. Mamy ciekawsze rzeczy do roboty, bo to nudne, trudne i w ogóle bez sensu, szczególnie dziś kiedy wszystko jest w internecie. Tylko czytanie to nie samo zdobywanie wiedzy, to przecież ( a dziś chyba przede wszystkim ) rozwijanie wyobraźni, poszerzanie słownictwa, pogłębianie empatii, aż wreszcie trening dla mózgu, który znacząco opóźnia jego starzenie się. A przecież nikt nie chce być starym, bezdusznym, niepotrafiącym się wysłowić i pozbawionym wyobraźni wtórnym analfabetą ! Dlatego w Was nadzieją, Drodzy Czytelnicy, dzielcie się miłością do czytania ze swoimi dziećmi, matkami, żonami i kochankami, czytajcie namiętnie w miejscach publicznych i chodźcie z książkami do łóżka, rozmawiajcie o książkach, zachwycajcie się i obdzielajcie nimi niczym skarpetami, przy każdej nadarzającej się okazji! Nie chcą czytać po dobroci ? No cóż, my im dobrze radzimy… 😉

Ania